Tiara jest powszechnie znana jako Nine-Prog, ponieważ, można w niej wszystko zobaczyć, widzimy dziewięć diamentów na "płaszczyznach"porozrzucanych po całej górze diademu. Dwór szwedzki, określa tę tiarę jako "tiarę królowej Sofii", odnosi się to do pierwotnego właściciela, Sofii Nassau, małżonki króla Oskara II. Dwór informuje, że tiara została stworzona właśnie dla Niej w 1860 roku, prawdopodobnie, gdy została szwedzką księżną, żoną Następcy Tronu. Diadem w kolekcji królewskiej jest na pewno od 1872 roku.
Trond Norén Isaksen zauważa , że tiara jest wymieniony w wykazie klejnotów złożony po śmierci szwagra Sofii, Króla Karol XV. Spekuluje się, że diadem został przerobiony, a wcześniej należał do pierwszego króla z dynastii Bernadotte, Carla XIV Johana. Królow Sofia nosiła ten diadem przez całe swoje życie, a tiara stała się fundamentalną częścią biżuterii Bernadotte, przed Jej śmiercią w 1913 roku.
Diadem był noszony przez inne członkinie rodziny, pomimo nie skrywanych trudności z noszeniem. W przeciwieństwie do wielu tiar, ta jest bardzo sztywna, co oznacza, że może być trudna do prawidłowego noszenia na głowie. Po śmierci Sofii, Jej następczyni królowa Victoria otrzymała tę tiarę, najwyraźniej, za nią nie przepadała, ponieważ nigdy jej nie założyła. Za to tiarę z upodobaniem nosiła królowa Ludwika (wcześniej Ludwika Mountbatten, stąd spowinowacenie z księciem Edynburga, którego była ciotką).
Dziś tiarę tę nosi głownie królowa Silvia, noszą ją również inne członkinie rodziny, w tym siostry króla, a w pewnym okresie także księżna Lillian. Księżniczka Brigitta zdziwiła wszystkich nosząc ten diadem na ślubie księżniczki Victorii. Postanowiła założyć ją, tak jak to robiła królowa Luiza, nisko na czole. Tą tiarę na ślubie księżniczki Madeleine nosiła królowa Silvia.
Bernadotte ma powiązania genealogiczne ze szwedzkimi monarchami od zalania wieków, ale wywodzi się z francuskiej arystokracji. Z tego właśnie powodu w klejnotach rodziny można znaleźć drobiazgi łączące ją z francuskim dworem cesarskim Napoleona Bonaparte. Jednym z przykładów jest właśnie ta tiara - The Napoleonic Amethyst Tiara.
Jak wiele tiar Szwedzkiej Rodziny Królewskiej tiara rozpoczęła swa historię jako naszyjnik, z diamentów i piętnastu dużych ametystów. Oprócz tego do kompletu należały kolczyki, dwie bransoletki i ozdoby -broszki i spinki.
Pierwotnym właścicielem klejnotów była prawdopodobnie Joséphine de Beauharnais, pierwsza żona Napoleona I. Mówi się, że wiele klejnotów Szwedzkiej Rodziny Królewskiej należało do cesarzowej. Tak czy inaczej komplet podarowała swojej synowej księżniczce Bawarskiej Auguście, która poślubiła Jej syna Eugeniusza de Beauharnis w 1806 roku. Z kolei Augusta podarowała komplet swej córce Józefinie, która poślubiła Szwedzkiego Następcę Tronu, Oskara I w 1823 roku.
Ametysty pozostają w rękach rodziny do dziś. Dopiero po ślubie w 1976 roku Silvia kazała stworzyć tiarę z kompletu, nadal jednak naszyjnik można nosić w pierwotnej formie.
Embed from Getty Images
Wczoraj, minęła pierwsza rocznica śmierci księżnej Lilian, zmarłej w wieku 97 lat. Dziś chciałabym Wam przedstawić krótką biografię tej wspaniałej kobiety.
Wczoraj, minęła pierwsza rocznica śmierci księżnej Lilian, zmarłej w wieku 97 lat. Dziś chciałabym Wam przedstawić krótką biografię tej wspaniałej kobiety.
Szwedzki dwór przez lata ukrywał jej istnienie. Ta plebejuszka i rozwódka z Walii, która skradła serce księciu Bertilowi uznawana była za zagrożenie dla panującej od 1818 roku dynastii rodu Bernadotte. Błogosławieństwa króla Gustawa VI Adolfa dla ich związku, nie doczekali się nigdy. Jednak wreszcie po 33 latach znajomości zawarli związek małżeński gdy na tronie zasiadła nowa generacja - król Karol XVI Gustaw i królowa Silvia.
Lilian May Davies urodziła się w Swansea w Południowej Walii (Wielka Brytania). Była córką Williama Johna Davisa i jego żony, Gladys Mary Davies, z domu Curran. Jej rodzice rozstali się w latach dwudziestych dwudziestego wieku, ale oficjalnie otrzymali rozwód dopiero w 1939. Pracowała na Wyspach jako modelka,a oryginalnie jej imię brzmiało Lillian, jednak podczas pracy zrezygnowała z używania jednej z liter „l”. Jej zdjęcia znalazły się w wielu prestiżowych magazynach, między innymi w Vogue.
1945 roku poślubiła brytyjskiego aktora Ivana Craiga, ich małżeństwo przerwało jedynie do końca wojny, czyli 1945 roku. W czasie II wojny światowej pracowała w fabryce, która produkowała radia dla brytyjskich żołnierzy, a w międzyczasie także w szpitalu jako pielęgniarka.
Wreszcie w 1943 roku w wieku niespełna dwudziestu ośmiu lat poznała księcia Bertila ze Szwecji, trzeciego syna króla Gustawa VI Adolfa, w modnym londyńskim klubie „Les Ambassadeurs”.Książę w tym czasie pracował pracował w ambasadzie szwedzkiej w Londynie. Pełnił funkcję attaché wojskowego. Para kontynuowała znajomość, a z czasem została kochankami pomimo, że Lilian nadal pozostawała w związku małżeńskim. W tamtym czasie jeszcze jego najstarszy brat Bertila, Gustaw Adolf Bernadotte, książę Västerbotten (ojciec obecnie panującego monarchy), był Następcą Tronu. Jednak w 1947 roku zginął w katastrofie lotniczej. Jego syn Karol Gustaw miał wtedy niespełna rok. Okazało się, że w przypadku śmierci monarchy przed ukończeniem przez Karola osiemnastego roku życia, to Bertil będzie sprawował regencję, aż do momentu gdy dziedzic tronu osiągnie pełnoletność. Inni członkowie rodziny już wcześniej zawarli związki małżeńskie z osobami niżej urodzonymi przez co zostali skreśleni z listy sukcesji do szwedzkiego tronu. Przyszłość monarchii leżała więc w pewnym stopniu w rękach Bertila. Jak się późnej wydała to wojenne małżeństwo Lilian było jedynie fikcją, a Jej mąż również się zakochał, dlatego para rozstała się w przyjaźni bez większych problemów. Jednak nawet tedy małżeństwo nie wchodziło w grę. Książę zdecydowała więc, że Lilian nie poślubi. Wykupili jednak w 1946 roku dom w Sainte-Maxime we Francji, gdzie dyskretnie mieszkali razem przez ponad trzydzieści lat. Z czasem Lilian coraz częściej dyskretnie towarzyszyła księciu w Sztokholmie. Umówili się, że media nie będą pisać o ich zażyłości, a pewnego dnia opowiedzą całą swoją historię. Ale oczekiwanie było bardzo długie. W 1972 roku para pojawiła się nawet na gali w sztokholmskiej operze.
Jednak, mimo to przez dekady dwór oficjalnie jej nie uznał. Ostatecznie Bertil nigdy nie został regentem, król żył jeszcze przez wiele lat. A po jego śmierci w 1973 roku władzę przejął bezpośrednio Jego wnuk, obecnie znany jako Karol XVI Gustaw. Gdy w 1976 roku nowy monarcha poślubił swoja ukochaną, Silvię Sommerlath, wyraził zgodę na zawarcie związku małżeńskiego przez swojego stryja i Lilia Davies. Kameralna uroczystość odbyła się 7 grudnia 1976 roku w Kaplicy Pałacu Królewskiego. Lilian otrzymała tym samym tytuł księżnej Halland.
Jako małżeństwo przeżyli niespełna dwadzieścia jeden lat. Szwedzi pokochali tę parę. Która znana była z tego, że nie boi się trzymać się za ręce i okazywać sobie uczucia.
Gdybym miała podsumować moje życie, wszystko było z powodu miłości, Bertil jest wspaniałym człowiekiem, a ja go kocham. – mówiła księżna Lilian w swoje 80. urodziny.
Książę Bertil zmarł na chorobę płuc 5 stycznia 1997 roku w domu, gdzie cały czas była przy nim Lilian i trzymała go za rękę. Para nigdy nie doczekała się dzieci. Jednak Lilian wraz z mężem zastępowała dziadków księżniczce Victorii, księciu Karolowi Filipowi i księżniczce Madeleine.
Księżna Lillian poza tym brała aktywny udział w życiu szwedzkiej rodziny królewskiej, nawet po śmierci męża. Reprezentowała króla w wielu oficjalnych wydarzeniach aż do 2010 roku. Opiekowała się licznymi organizacjami, była honorowym członkiem klubów i instytucji, które wcześniej miał pod swoim patronatem książę Bertil.
Niemal każdego roku pojawiała się na ceremonii rozdania Nagród Nobla. Uczestniczyła w obchodach dwudziestej piątej rocznicy ślubu króla Karola Gustawa i królowej Sylwii (2001) i sześćdziesiątych urodzin króla (2006). W 2000 roku opublikowała biografię, opisującą jej życie u boku księcia. Była niezwykle ciepłą, pozytywną osobą.
W sierpniu 2008 upadła w swoim apartamencie, niefortunnie łamiąc biodro, a w lutym 2009 zdarzył się jej podobny wypadek. 3 czerwca 2010 ogłoszono, że księżna Halland cierpi na chorobę Alzheimera i nie będzie więcej pojawiać się publicznie (nie uczestniczyła w ceremonii zaślubin księżnej Wiktorii z Danielem Westlingiem w czerwcu 2010). Victoria wielokrotnie powtarzała jak dużo znaczyła dla niej księżna Lilian. Była dla niej jak babcia.
Na jednym ze spotkań przed ślubem kiedy wręczano prezenty od niej, w oczach księżniczki pojawiły się łzy. Księżna była także ogromnym wsparciem dla królowej Silvii, która bardzo przeżyła Jej odejście.
Już po Jej śmierci w 2013 roku, Victoria nosiła tiarę niegdyś należącą do Lilian, a Madeleine Jej bransoletę. Dzięki czemu ukochana "babcia" była z nią w tak ważnym dniu.
Księżna zmarła 10 marca 2013 w swoim domu w Sztokholmie w trakcie poobiedniej drzemki. Byli przy Niej wszyscy, których Ona tak bardzo kochała.
Pierwszą właścicielką tej tiary była bawarska księżniczką Augusta, żona Eugeniusza de Beauharnais, jedynego syna cesarzowej Józefiny. Otrzymała je w prezencie ślubnym w 1806 roku, a wielu uważa, że wcześniej została przyjęta przez ojca Eugeniusza, Napoleona Bonaparte. Prawie na pewno zestaw został wykonany przez Marie-Étienne Nitot, jubilera Napoleona. Ojciec Augusty, król Maksymilian I Józef z Bawarii nadał Leuchtenberg'owi książęcy tytuł, który nadano jego zięciowi, stąd właśnie pochodzi nazwa tiary. Zestaw zawiera imponującą liczbę szafirów i diamentów, w tym tiarę, naszyjnik, kolczyki, broszki i zestaw ozdób do włosów. Tiara oferuje diamentowe motywy kwiatowe zwieńczone jedenastoma szafirami. Tiara jest na tyle elastyczna, że może być przechowywana na płasko co ułatwia transport i noszenie. Królowa Silvia jest zachwycona tym zestawem:
"To doskonała, wspaniała biżuterię, z bardzo ciemnymi niebieskimi szafirami. To jest bardzo piękne, składa się z diademu, broszki, ale także małych spinek, które mogą być używane jak wsuwki do włosów i oczywiście są kolczyki. Jest to bardzo łatwe do noszenia i nie jest wcale ciężkie. Możesz wybrać formę jaką najbardziej lubisz: możesz mieć pół-otwarty diadem, lub zdecydować się na zamknięcie jej na kształt korony
Istnieje wiele możliwości, i sprawia, że jest łatwa w transporcie ".
Szafiry na diademie mogą zostać zdjęte, a niektórzy uważają, że w pewnym czasie były wymieniane z zestawem dużych, pereł w kształcie gruszek.
Książę i księżna Leuchtenberg'u mieli kilkoro dzieci, z których wielu zawarło korzystne małżeństwa pod względem dynastycznym. Jedna z ich córek, Amelia, została cesarzową Brazylii. Najstarsza, Józefina, poślubiła przyszłego króla Oskara I Szwecji i końcu została Królową Józefiną. To właśnie on odziedziczyła komplet, który od tamtego czasu pozostaje w posiadaniu Szwedzkiej Rodziny Królewskiej.
W XX wieku komplet nosiło wiele członkiń rodziny. Jedak od 1976 roku, nosi go wyłącznie królowa Silvia. Księżniczka Victoria, nie miała sposobności noszenia tej tiary, naszyjnika czy kolczyków, miała jedynie wpięte we włosy ozdobne spinki z kompletu.
Istnieje wiele możliwości, i sprawia, że jest łatwa w transporcie ".
Szafiry na diademie mogą zostać zdjęte, a niektórzy uważają, że w pewnym czasie były wymieniane z zestawem dużych, pereł w kształcie gruszek.
Książę i księżna Leuchtenberg'u mieli kilkoro dzieci, z których wielu zawarło korzystne małżeństwa pod względem dynastycznym. Jedna z ich córek, Amelia, została cesarzową Brazylii. Najstarsza, Józefina, poślubiła przyszłego króla Oskara I Szwecji i końcu została Królową Józefiną. To właśnie on odziedziczyła komplet, który od tamtego czasu pozostaje w posiadaniu Szwedzkiej Rodziny Królewskiej.
W XX wieku komplet nosiło wiele członkiń rodziny. Jedak od 1976 roku, nosi go wyłącznie królowa Silvia. Księżniczka Victoria, nie miała sposobności noszenia tej tiary, naszyjnika czy kolczyków, miała jedynie wpięte we włosy ozdobne spinki z kompletu.
W tej notce pozwolę sobie przytoczyć słowa wypowiedziane przez parę oraz króla i królową.
(..)Znamy Daniela bardzo dobrze i rozumiemy, że jest to młody człowiek, który pracuje ciężko i poważnie i postrzega życie bardzo poważnie. I w pełni rozumiem zaangażowanie w wykonanie działań, a zwłaszcza dla firmy, którą zbudował z dobrymi pomocnikami. I ja chętnie wyrażam zgodę na Ich małżeństwo zgodnie z konstytucją i rządem. (...) To wielki dzień dla Nas, a także dla Szwecji. To coś nowego dla przyszłości i czekam na to ze szczególnym zaufaniem. Teraz, myślę, że mama (królowa) chce coś powiedzieć."
"Witamy Daniela w Naszej rodzinie z otwartymi ramionami. Postrzegamy Go jako człowieka pokornego, zdecydowanego, rozsądnego i mądrego. Jest pełen energii, taktowny, i będzie wspaniałym mężem dla Victorii. Pokładamy w Tobie pełne zaufanie, Victorio, i zrobimy wszystko aby Ci pomóc. (...) Rozpoczyna się nowy rozdział i jesteśmy bardzo zadowoleni".
"Księżniczka i ja znaleźliśmy siebie i nasza miłość stawała się silniejsza na przestrzeni lat. Pragnę podziękować królowi i królowej oraz innym członkom rodziny królewskiej za ciepło z jakim mnie przyjęli. Moim głównym zadaniem będzie pomoc księżniczce w Jej istotnych działaniach w Szwecji. Wraz z upływem czasu, mam nadzieję, że będę mógł przyczynić się w różny sposób i służyć Szwecji."
"Z Danielem u boku czuję się bezpieczna. Pewnie, zauważyliście, że w przeciągu ostatnich kilku lat stałam się silniejsza i szczęśliwsza. Teraz możemy zacząć przygotowania do rozpoczęcia czegoś własnego i założyć rodzinę. Teraz nadszedł czas dla nas, abyśmy rozpoczęli budowanie czegoś razem. Chcę podziękować mamie i tacie za opiekę i pomoc. Chcę także podziękować Szwedom za ciepło jakie otrzymaliśmy Daniela i ja. Wasze wsparcie jest dla nas bardzo ważne "
"Oświadczyłem się księżniczce Victorii zgodnie z tradycją". Narzeczona bardzo piękny i skromny pierścionek z diamentem osadzonym w białym złocie pochodzi prawdopodobnie od WA Bolin. Bardzo przypomina ten sprzed trzydziestu lat, który otrzymała Silvia Somerlath, obecna szwedzka królowa, początkowo myślano, że może to być ten sam pierścionek. Na pytanie o to czy może powiedzieć jak oświadczył się księżniczce, stwierdził: "nie powtórzę moich słów, ale jak widać odniosły skutek". Gdy dziennikarz zapytał księżniczkę, o cenę jaką gotowa była by zapłacić za to małżeństwo odpowiedziała: "Bardzo wysoką. Daniel bardzo wiele dla mnie znaczy".
"Mówiłam Danielowi jak bardzo się ciesze, jestem szczęśliwa, po prostu."
***
W październiku 2011 roku podczas wizyty w USA, Daniel, oczywiście już jako książę, odwiedził Szkołę Podstawową w Waszyngtonie. Jeden z uczniów zapytał Go jak został księciem, Daniel odpowiedział:
"Miałem szczęście,ponieważ spotkałem księżniczkę. Uroczą, uroczą, i ciepłą księżniczkę ... teraz jesteśmy małżeństwem, a ja stałem się księciem."
Inny uczeń zapytał go, jak to jest być księciem?:
" To miło jest być księciem. To znaczy, że miałem okazję spotkać Cię tu dzisiaj, więc to jest naprawdę miłe."
Braganza tiara jest z pewnością jedną z najbardziej imponujących tiar szwedzkiej rodziny królewskiej. Nazwa diademu ni jak nie wpisuje się geograficznie do obecnie posiadającej ją rodziny.
Książę Braganza, mimo wszystko, pochodzi z Portugalii - ale tiara nie. Zamiast tego, można prześledzić całą jej drogę z Ameryki Południowej, a dokładnie z Cesarstwa Brazylii. Diadem powstał we Francji z brazylijskich diamentów, następnie został przerobiony w 1820 roku w gigantyczną tiarę, którą jest po dziś dzień. Diadem należał do cesarzowej Brazylii Amelii, której siostra, Józefina, była królową Szwecji. Kiedy Amelia zmarła, diadem w spadku otrzymała królowej Józefina, i od tego czasu jest noszona przez członkinie szwedzkiej rodziny królewskiej. Królowa Sylvia bardzo lubi tę tiarę, choć sama przyznaje, że jest ona bardzo ciężka. Nigdy nie zbiera ją w podróże zagraniczne. Tylko raz uczyniła wyjątek gdy wraz z królem odbywała oficjalną wizytę w Danii. W programie "Klejnoty Koronne", powiedziała, że zastanawiała się co chciałaby na Jej głowie zobaczyć królowa Małgorzata (która swoją drogą dobrze zna zasoby szwedzkiego skarbca królewskiego). Królowa Sylvia zażartowała wtedy, że to świetna zabawa: "tak między nami królowymi". Wybór padł wtedy na Braganza Tiara, nigdy więcej tiara nie opuszczała już Szwecji.
W 2010 roku królowa nosiła ją na ślubie swojej córki, Victorii.
Subskrybuj:
Posty (Atom)
Social Icons