Jak dzisiaj podano do wiadomości, w ubiegłym tygodniu dwór królewski rozesłał zaproszenia na Te Deum z okazji narodzin trzeciego dziecka Madeleine i Christophera. Średnio w przeciągu dwóch tygodni od rozesłania zaproszeń na świecie pojawia się mały członek rodziny, tak więc to już niedługo! Dla przykładu, książę Alexander urodził się 12 dni po rozesłaniu zaproszeń, a Oscar 16 dni po tym. Co ciekawe zaproszenia zostały nieco zmienione. Te Deum nie odbędzie się na dzień po narodzinach małej księżniczki albo księcia, ale dzień po powrocie księżniczki Madeleine i dziecka do domu. Coś takie jeszcze nigdy wcześniej nie miało miejsca. Oznacza to, że jeśli księżniczka z córeczką lub synkiem opuści szpital w piątek albo sobotę Te Deum zostanie przesunięte na poniedziałek. Nie mniej poród nie jest planowany na najbliższe dni, chociażby ze względu na fakt, iż w niedzielę Victoria i Daniel udali się na ferie zimowe do szwajcarskich Alp (Victoria i Daniel z dziećmi zostali zauważeni na lotnisku oraz w samolocie, gdzie wykupili miejsca w klasie ekonomicznej. Jak twierdzą świadkowie, w trakcie lotu Victoria czytała synkowi książeczkę dla dzieci). Książęca rodzina wykorzystała rozpoczęte wczoraj szkolne ferie zimowe (które obejmują oczywiście przerwę również w przedszkolu Estelle) i spędzić wspólnie kilka dni. Nie wiadomo, czy książę Oscar spędzi urodziny w Szwajcarii. Niemniej Victoria chce być przy siostrze w momencie narodzin jej trzeciego dziecka.

Sporadycznie w mediach pojawiają się kolejne fragmenty wywiadu Christophera. Mąż księżniczki zdradził, że nie podziela pasji żony do nart, ale lubią zimowe wypady z rodziną i przyjaciółmi. Przyznał również, że w tym roku nigdzie się nie wybierają z powodu ciąży.

Jak wygląda twój typowy dzień?Wstaję wcześnie, bo chcę być rano przez chwilę sam. Jeśli wstaję około szóstej, mam około 45 minut, zanim reszta rodziny zacznie się budzić. Wstajemy, przygotowujemy śniadanie, ubieramy nasze dzieci, staramy się je nakarmić i jednocześnie sami zjeść śniadanie.Mam własne biuro pełne dużych ekranów i pracuję z dwoma partnerami, którzy są mądrzejsi ode mnie i dużo się uczę. Jeśli muszę wyjechać, co nie jest rzadkością, wielką zaletą jest to, że mieszkamy w Londynie, ponieważ loty odbywają się co pół godziny. Jest całkiem możliwe, że będę w Mediolanie na spotkaniu rano i wieczorem wracam do domu. To długi dzień, ale śpię w swoim łóżku.A jak spędzasz weekend?Zazwyczaj spotykamy się z przyjaciółmi. Lubimy podróżować, chociaż teraz stało się trudniejsze. Uwielbiam bawić się z dziećmi. W sobotę rano, jeśli chcemy spędzić trochę czasu w ciszy, włączamy dzieciom kreskówki w telewizji.Czy oglądasz programy telewizyjne?Nie mamy wystarczająco dużej wytrwałości, aby siedzieć godzinami oglądając serial, ale widziałem kilka odcinków „The Crown”  (Chris przyznał również, że Maddie uwielbia The Crown i obok Suits jest to jej ulubiony serial).

Jak widzicie przyszłość swoich dzieci?Dobre pytanie. Odpowiedź jest taka, że ​​nie wiemy, więc robimy wszystko, aby przygotować ich na to, co moglibyśmy nazwać normalnym życiem. Na początek jest to dobra edukacja. Przyglądamy się niektórym przedszkolom w Londynie, ale musi minąć jeszcze jeden rok.

Jaką muzykę preferujesz?Rock and roll. Muzyka akustyczna. Simple Minds, Eric Clapton. Ale też muzyka taneczna. Dobry remiks nigdy nie będzie zły.I książki?David Baldacci był ostatnią osobą, której książkę czytałem. Jego książki są łatwe do czytania. Zwykle czytam jednocześnie fikcję i fantasy. Z biografii ostatnią była książka Obamy. Jeśli nie książki w tematyce artystycznej, to literatura biznesowa.Kiedy przejdziesz na emeryturę, czy pomyślisz jeszcze raz o przyjęciu tytułu księcia?Nie. To propozycja, która została złożona raz i już powiedziałem "nie".Z powodu powiązań z królewskim domem nie możesz robić interesów w Szwecji. Czy to był powód, dla którego zrezygnowałeś z tytułu?Podczas przygotowań do ślubu panowała duża presja i wielu akcjonariuszy zastanawiało się, czy nie rozpraszam się w pracy ze względu na zmiany w życiu? Powinni być pewni, że dbam o swoją firmę 24 godziny na dobę, bez rozpraszania się niczym innym.

O paparazzi:Madeleine ma rodzaj szóstego zmysłu w odniesieniu do kamer. Kiedy ich jeszcze nie widzi, wyczuwa je jak amerykański komandos wyczuwa snajpera. Ma duże doświadczenie i wie, że paparazzi są blisko, nawet gdy jeszcze jej nie widzą. Dla mnie to nowość.

Książę Carl Philip i księżna Sofia z synami wrócili do Szwecji pod dłuższym pobycie w Republice Południowej Afryki. Dzisiaj księżna wzięła udział w "Tjejvasan" - biegu narciarskim kobiet na 30 km. Trasa rozpoczyna się w Oxberg i kończy w Mora, gdzie na księżną czekali książę Carl Philip, książę Alexander, książę Gabriel oraz mama Sofii, Marie.W dzisiejszym biegu brała również udział przyjaciółka Sofii, Cajsa Larsson.

Post udostępniony przez Expressen Kungligt (@expressenkungligt) Lut 24, 2018 o 5:53 PST

 
W 2008 roku księżniczka Madeleine brała udział w Tjejvasan. Z kolei Sofia w 2013 i 2014 roku wzięła udział w Stafettvasan. Oba biegi narciarskie są częścią tradycyjnych biegów Wazów bardzo popularnych wśród rodziny królewskiej. 

Dzisiaj księżniczka Estelle świętuje swoje 6 urodziny. Z tej okazji dwór królewski wydał nowe, oficjalne fotografie księżniczki. Zostały one wykonane w domu rodziny - Pałacu Haga - przez Erikę Gerdemark. Te zdjęcia zdecydowanie pretendują do zostania moją ulubioną sesja urodzinową! Po tak pięknych fotografiach Estelle już nie mogę doczekać się urodzinowych zdjęć Oscara.

Erika Gerdemark / kungahuset.se

Tradycyjnie księżniczka otrzymała prezent od księstwa Östergötland. Już szósty rok z rzędu księżniczka otrzymuje zawieszki do swojej bransoletki prezentujące owady i zwierzęta, których naturalnym środowiskiem występowania są tereny tego księstwa. W tym roku do swojej bransoletki dowiesi zawieszkę przedstawiającą chrząszcza. Jak wiadomo w poprzednich latach otrzymała:
łabędzia, szczupaka północnego, grzyb i wgłębika pływającego. 

Sztokholmski bar mleczny podzielił się również zdjęciem Estelle z tatą wykonanym przed kilkoma tygodniami w barze mlecznym. Personel chciał w ten sposób złożyć życzenia księżniczce.

Chociaż kalendarz księżniczki świeci pustkami nie próżnuje. Wczoraj złożyła niezapowiedzianą wizytę w Stockholm Resilience Centre. Podczas wizyta Następczyni Tronu dowiedziała się więcej na temat badań lokalnych, regionalnych i międzynarodowych problemów wodnych.

kungahuset

Spotkanie zainicjował Juha Saalonsaari menadżer projektu oraz Linda Smith limnolog z Solnej, którzy opowiedzieli o problemach wodnych, komunalnych oraz statusie środowiskowym Malaren. Z kolei podczas popołudniowej serii spotkań Victoria dowiedziała się więcej na temat zarządzania oceanami. Dzień zakończył się przedstawieniem raportu dotyczącego inicjatyw Keystone Dialogues i SeaBOS. Wczorajsza wizyta miała związek z członkostwem Victorii w ONZ i jej pracą jako ambasadorki ONZ ds. Globalnych celów.

Wczorajsza wizyta nie została zapowiedziana w agendzie ze względu na fakt, iż Victoria spędziła tam cały dzień i nie chciała nadmiernie zakłócać pracy centrum przez obecność prasy i wzmożonej ochrony. Prasa została jednak poinformowana o takiej wizycie i mogła zrobić zdjęcia przed wejściem.

kungahuset.se

Dzisiaj księżniczka Leonore świętuje czwarte urodziny. Z tej szczególnej okazji zarówno mama małej księżniczki jak i dwór królewski wydały nowe zdjęcia wykonane kilka dni temu. Co ciekawe zdjęcia zrobiła Erika Gerdemark, fotograf księcia Carla Philipa i księżnej Sofii od czasu ich zaręczyn. Erika wykonywała również zdjęcia Victorii i jej rodzinie. Leonore ma na sobie uroczą sukienkę od Marie-Chantal - marki odzieży dla dzieci greckiej księżnej.

kungahuset.se

Rodzina tradycyjnie spędza urodziny Leonore w Szwecji. Po przyjęciu urodzinowym w sztokholmskim apartamencie Madeleine i Chrisa nadejdzie czas na oczekiwanie na narodziny trzeciego dziecka książęcej pary.

Ze względu na dzisiejszy pogrzeb nowe fotografie Leonore zostały wydane późnej niż zwykle. W ten sposób rodzina królewska chciała uszanować pamięć księcia. Członkowie szwedzkiej rodziny królewskiej nie zostali jednak zaproszeni na ceremonie pogrzebowe, bowiem ostatnim życzeniem księcia był skromny pochówek. Zarówno król i królowa już w dniu śmierci księcia Henrika potwierdzili, że udadzą się na jego pogrzeb i oficjalnie anulowali wyjazd na Igrzyska Olimpijskie. Jednak późniejsza rozmowa króla z jego kuzynką, królową Margrethe zmieniła plany królewskiej pary. Duńska Rodzina Królewska nie zamierzała bowiem zaprosić swojej szwedzkiej rodziny. Król udał się więc do Korei i w wywiadzie potwierdził, że rozmawiał z kuzynką i niestety nie mogą wziąć udziału w pogrzebie, ponieważ ma być mały. Królowa Silvia nie zdecydowała się jednak wrócić do poprzednich planów i nie towarzyszy mężowi w podróży. Mimo wszystko król i królowa postanowili uczcić pamięć księcia w Szwecji. W południe w Riddarholmskyrkan w centrum Sztokholmu złożony został Order Serafinów duńskiego księcia. Tradycyjna ceremonia rozpoczęła się pod eskortą wojska, kiedy to order Serafinów księcia został przewieziony do kościoła. Po tym miała miejsce tradycyjna ceremonia złożenia orderów w krypcie, która potrwała godzinę. Riddarholmskyrkan  jest miejscem pochówku szwedzkich władców oraz insygniów takich jak order Serafinów.

Urodzona na dalekiej Północy księżniczka Martha była córką księcia Carla i księżnej Ingeborg (księcia i księżnej Vastergotland) oraz wnuczką króla Szwecji, Oscara II. Jej młodszą siostrą była Astrid - królowa Belgów. W momencie narodzin przyznano jej tytuł księżniczki Szwecji i Norwegii. Kiedy w 1905 roku zerwano unię łączącą Szwecję i Norwegię nikt nie spodziewał się, że pewnego dnia Martha zostanie żoną norweskiego następcy tronu.

Księżniczka przyszła na świat 28 marca 1901 roku. Dzieci księcia i księżnej Vastergotland żyły spokojnym życiem. Rodzice chcieli, aby ich pociechy prowadziły normalnie życie, więc szybko zaczęły pomagać w pracach domowych. Dziewczynki miały mały domek w ich wakacyjnej rezydencji w Fridheim, gdzie bawiły się w dom. Martha była szczególnie zainteresowana utrzymywaniem porządku w swoim otoczeniu i dbaniem przytulność. Dzieci miały również małą działkę, gdzie mogły sadzić, co tylko chciały. Jako czterolatka, Martha powiedziała komuś, że zamierza wyhodować śledzie i ziemniaki, ponieważ było to coś, co z pewnością kupi jej ojciec. Kształciła się w domu, z siostrami i kilkoma przyjaciółmi rodziny. Po kilku latach, domowe nauczanie zostało poszerzone o zajęcia z opieki nad dziećmi i gotowania. Otrzymała także formalne wykształcenie w zakresie opieki nad dziećmi, a także uczęszczała zajęcia z szycia.

Ojciec Marthy, jako trzeci syn monarchy, nie miał szans na objęcie tronu Szwecji, jednak w 1905 roku, po zerwaniu Unii łączącej Szwecję z Norwegią, zaproponowano mu objęcie norweskiego tronu. Król Oscar nie uznał rozpadu unii i nie zgodził się, aby jego syn został nowym królem Norwegii. Ostatecznie na króla Norwegii wybrano duńskiego księcia Carla urodzonego jako Christian Frederik Carl Georg Valdemar Axel, a po przyjęciu korony znanego jako Haakon VII. Duński książę Carl, 22 lipca 1896 roku, w Pałacu Buckingham poślubił swoją kuzynkę pierwszego stopnia - księżniczkę Walii, Maud. Była ona najmłodszą córką późniejszego króla Anglii, Edwarda VII i jego żony Alexandry - księżniczki Duńskiej. Haakon i Maud doczekali się jedynego syna w 1903 roku. Był nim książę Alexander, który w wieku dwóch lat został następcą tronu Norwegii i przyjął imię Olav. Przyszedł na świat Appleton Housena terenie prywatnej rezydencji brytyjskiej rodziny królewskiej - Sandringham.

Olav był pierwszym spadkobiercą norweskiego tronu od średniowiecza, który wychował się w Norwegii. W przeciwieństwie do swojego ojca, który był oficerem marynarki wojennej, Olav zdecydował się ukończyć główną edukację wojskową w armii. W 1924 roku ukończył trzyletnią Norweską Akademię Wojskową, uzyskując czwarty najlepszy wynik w swojej klasie. Następnie Olav kontynuował studia prawnicze i ekonomiczne przez dwa lata w Balliol College w Oksfordzie. W latach 30. XX wieku książę Olav był kadetem marynarki wojennej służącym na statku szkoleniowym Minelayer. Olav przesuwał się w górę w szeregach norweskich sił zbrojnych, wznosząc się w armii od początkowej rangi porucznika, do kapitana w 1931 r. oraz I pułkownika w 1936 r. Był znakomitym sportowcem. Skakał na skoczni Holmenkollen w Oslo, a także startował w regatach żeglarskich. Zdobył złoty medal w żeglarstwie podczas Letnich Igrzysk Olimpijskich w 1928 r. w Amsterdamie i pozostał aktywnym żeglarzem niemal do końca życia. 
Zarówno Martha jak i Olav byli wnukami króla Dani, Christiana IX, a więc kuzynami pierwszego stopnia. Znali się od wczesnego dzieciństwa i wraz z kuzynostwem, rodzicami i ich rodzeństwem wiele razy spędzali letnie wakacje w Danii na dworze króla Christiana.




Po raz pierwszy spotkali się w 1904 roku u swoich wspólnych dziadków, gdy Martha miała trzy lata, a Olav roczek. Król Olav powiedział po latach spodobała mi się od kiedy po raz pierwszy spotkaliśmy się w tak zwanym "dorosłym życiu". Para zaręczyła się w 1928 roku, kiedy to Olav reprezentował Norwegię na IO w Holandii. Zorganizował krótką wycieczkę do Belgii, gdzie oświadczył się Marthcie. Para ogłosiła zaręczyny w styczniu 1929 roku. Ślub odbył się w katedrze w Oslo zaledwie dwa miesiące późnej, 21 marca 1929 roku. Zaślubiny pary były pierwszym królewskim ślubem w Norwegii po 340 latach. 

W 1930 roku Martha i Olav zamieszkali  w sielankowej scenerii Skaugum w Asker (obecnej rezydencji księcia Haakona i księżnej Mette-Marit). Swój wolny czas spędzali dekorując swój dom . Niestety Skaugum spaliło się w ciągu trzech godzin, w maju tego samego roku, dokładnie kiedy skończyli jego remont. Olavowi i niektórym pracownikom udało się uratować bezcenne przedmioty i kilka rzeczy przygotowanych dla dziecka, którego się spodziewali. Młodzi małżonkowie przenieśli się do Pałacu Królewskiego w Oslo, gdzie przyszło na świat ich pierwsze dziecko. Po kilku tygodniach spędzonych w Pałacu przenieśli się do Villa Victoria w Bygdøy, a stamtąd do białej, drewnianej willi Solbakken w innej części Oslo. Tam, w kwietniu 1932 r., księżniczka Märtha urodziła drugą córkę. Sześć miesięcy później, na 60. urodziny króla Haakona, Skaugum został odbudowany i był na tyle kompletny, aby rodzina mogła wrócić do domu. Para doczekała się łącznie trójki dzieci: księżniczka Ragnhild przyszła na świat w 1930 roku, Astrid dwa lata późnej oraz księcia Haralda (obecny król) w 1937 roku.

Wkrótce po ślubie księżniczka Märtha zaczęła pobierać lekcje języka norweskiego. Będąc wciąż nie niepewną swojej wymowy, rozmawiała ze swoimi dziećmi po szwedzku, ponieważ chciała, aby jej dzieci uczyły się tylko właściwego języka norweskiego. Księżniczka Märtha codziennie bawiła się ze swoimi córkami. Lubiła pracować w kuchni i cieszyła się z ogrodu. Towarzyszyła księciu Olavowi w wielu obowiązkach reprezentacyjnych. Para książęca podróżowała po całej Norwegii, aby dowiedzieć się, jak ludzie radzą sobie w trudnych czasach. W 1934 roku odwiedzili najbardziej wysunięta na północ część Norwegii. Niespodziewana tragedia uderzyła w księżniczkę Märthę w 1935 roku, kiedy jej młodsza siostra, królowa Astrid z Belgii, zginęła w wypadku samochodowym. Obie siostry były ze sobą bardzo blisko, a król Olav powiedział późnej, że jego żona potrzebowała ponad dziesięciu lat, aby  oswoić się ze stratą. Nie sądził jednak, że kiedykolwiek naprawdę pogodziła się ze śmiercią siostry. Dwa lata później Martha miała wypadek samochodowy. Mogło się to bardzo źle skończyć, ponieważ była blisko terminu narodzin jej trzeciego dziecka, a towarzyszyły jej dwie córki. Jednak wszystko skończyło się dobrze, a 21 lutego 1937 r. Martha spełniła jedno z obowiązków przyszłej królowej - urodziła następcę tronu.

Rodzice angażowali się w wychowanie swoich dzieci, bawili się z nimi, kiedy  tylko mieli czas, i brali udział we wszystkich przyjęciach urodzinowych. Królowa Maud urządzała w Bygdøy Kongsgård przyjęcia urodzinowe księżniczki Ragnhild. Zaprosiła przyjaciół Ragnhildy, wnuki swoich przyjaciół, dzieci przyjaciół Olafa i Marthy oraz dzieci personelu. W rezultacie małe księżniczki zostały w zamian zaproszone na kilka przyjęć urodzinowych. Księżniczka Astrid pamięta, że ich matka towarzyszyła im na każdej imprezie urodzinowej, na którą zostali zaproszeni przed wojną. Kiedy królowa Maud zmarła w 1938 r., księżniczka Märtha stała się pierwszą damą norweskiej rodziny królewskiej, co oznaczało podjęcie dodatkowych obowiązków. Märtha była patronką wielu norweskich organizacji, w tym norweskiego stowarzyszenia skautek.

W 1939 r. Olav i Märtha odbyli długą podróż przez Stany Zjednoczone. Spotykali się z tłumami wszędzie, gdzie się udali. Odwiedzili prezydenta Roosevelta w jego domu w Hyde Parku. Martha uczestniczyła również w lunchu na jej cześć w hotelu w Chicago, który był wypełniony po brzegi. Media podążały za nimi wszędzie i zadawały niezliczone pytania. Księżniczka powiedziała komuś na lunch pod koniec podróży: Następnym razem, gdy ktoś zapyta, co najbardziej lubię w tym kraju, powiem, że mojego męża. W Stanach Zjednoczonych zostali przyjęci do Plemienia Czarnej Stopy. Książę Olav otrzymał imię "Three Stars" a księżniczka Märtha stała się "The Medicine Pipe". Podczas pobytu w Stanach Zjednoczonych ich dzieci spędzały lato z dziadkiem, królem Haakonem. Monarcha wykorzystał tę okazję, do zmiany fryzury księcia Haralda na nową, bardziej "męską", skutecznie uwalniając chłopca od jego długich blond loków. Księżniczka Martha nie była zbytnio zadowolona, ​​kiedy wróciła do domu, ale musiała zadowolić się myślą, że urocze włosy jej synka wkrótce odrosną. Po powrocie ze Stanów Zjednoczonych Martha rozpoczęła naukę pierwszej pomocy i odegrała aktywną rolę w tworzeniu nowej, norweskiej organizacji dla kobiet do której dołączyły wszystkie główne organizacje kobiece. Została wybrana na prezydenta nowej organizacji, która otrzymała nazwę "The Women's Work Help". Kobiety przygotowywały się tam na najgorszy scenariusz, ponieważ sytuacja w Europie po wybuchu wojny w 1939 roku stopniowo się pogarszała.
 
Matka była pod wieloma względami była centralnym elementem rodziny. Była tak opiekuńcza i bliska, radosna i pełna miłości. Nigdy nie była dla nas zbyt zajęta, zawsze poświęcała nam czas, wspominała księżniczka Astrid w książce "Kobieta wśród królów" (2007) Czy matka mogłaby być inna, prawdę mówiąc, była to dla niej przyjemność. Miała wspaniałą cierpliwość. Jedyną rzeczą, która potrafiła ją rozgniewać było doświadczanie niesprawiedliwości. Wtedy bardzo się denerwowała. I nie ma wątpliwości, że cierpliwość księżniczki została wystawiona na próbę wiosną 1940 roku. 9 kwietnia 1940 r. Niemcy dokonały inwazji na Norwegię. Rodzina królewska zdołała uciec z Oslo. Zdecydowano, że księżniczka Martha pojedzie z dziećmi do Szwecji. Najpierw zatrzymali się w Sälen, po drugiej stronie granicy, gdzie spotkała się z nimi księżna Ingeborg, która miał pomóc im w dotarciu do Sztokholmu. Jednak pobyt w Szwecji na stałe nie był bezpieczny. Wizyty w mieszkaniu księcia Carla i księżnej Ingeborg nie były bezpieczne, bowiem po drugiej stronie ulicy znajdowała się ambasada Niemiec. Pojawiły się również obawy dotyczące lojalności reszty szwedzkiej rodziny królewskiej. Wydawało się, że Niemcy mogą wykorzystać księcia Haralda jako dźwignię, by pozbawić króla Haakona korony i na tronie obsadzić jego małoletniego wnuka, aby uspokoić obawy Norwegów. Na szczęście prezydent Roosevelt zaproponował im azyl w Stanach Zjednoczonych, który przyjęli. Księżniczka Martha z dziećmi weszła na pokład "American Legion" i przez Atlantyk udała się w bezpieczne miejsce jakim była Ameryka Północna. Książę Olav w końcu dotarł do Londynu z ojcem, królem Haakonem (1872-1957). Para nie widziała się przez dwa lata, także dzieci przez ten czas nie widziały swojego ojca. Rodzina spotkała się dopiero w 1942 roku na amerykańskiej ziemi. Książę Olav przy okazji prowadził rozmowy na temat trwającej walki o wyzwolenie Norwegii. Mieli się spotkać ponownie w 1942 roku w Londynie i w Kanadzie w 1944 roku. Księżniczka zaprzyjaźniła się z Franklinem D. Rooseveltem i jego żoną. Najpierw wraz z dziećmi zamieszkała w Waldorf-Astoria w Nowym Jorku. Później przenieśli się do Waszyngtonu i domu w stanie Maryland, gdzie osiągnęli codzienną rutynę. Przez lata spędzone w Ameryce księżniczka Martha pracowała bez wytchnienia na rzecz wolnej Norwegii. Pomagała Norwegom, którzy uciekli z kraju i starała się jak najlepiej promować Norwegię. Norwescy członkowie rodziny królewskiej byli stałymi bywalcami w Białym Domu i na norweskim obozie szkoleniowym, który nosił pasującą nazwę - Mała Norwegia. Martha była również zaangażowana w ruch Norweskiego Czerwonego Krzyża w Stanach Zjednoczonych. We wrześniu 1942 roku wygłosiła słynne przemówienie do ludzi przybyłych do Stanów w obliczu wojny. 8 maja 1945 r. wreszcie minął pięcioletni koszmar, a rodzina mogła ponownie wrócić na norweską ziemię. Dla księcia Haralda, który w 1945 roku skończył osiem lat i, była to pierwsza wizyta w ojczyźnie po latach. Nie doświadczyłem królewskich przywilejów, w moich własnych oczach, dopóki nie powróciłem do domu w Norwegii w 1945 roku. Ale ponieważ dorastałem w rodzinie królewskiej, wyssałem to z mlekiem matki, powiedział król Harald w wywiadzie dla VG. 9 maja księżniczka Martha  przeleciała przez Atlantyk do Wielkiej Brytanii. Dzieci leciały w dwóch oddzielnych samolotach -  dwie księżniczki w jednym, a książę w drugim, 20 maja. W Londynie przyłączyli się do króla Haakona i razem popłynęli do Norwegii na pokładzie brytyjskiego statku. Król Haakon i księżniczka Martha nie zważali na pogodę i 6 czerwca 1945 roku  stali we mgle powracając do Norwegii. Rodacy uznali pracę i wysiłki Marthy na rzecz ojczyzny w trakcie II Wojny Światowej. Kiedy wróciła do Norwegii, została przyjęta jako bohaterka i została nazwana matką narodu. Losy Norweskiej Rodziny Królewskiej i księżniczki Marthy w trakcie II WŚ zostały przedstawione w filmie "Wybór króla" z 2016 roku.

Księżniczce było dane spędzić w Norwegii jedynie dziewięć lat. Zmarła w 1954 roku po długiej chorobie. Märtha i ja świętowaliśmy naszą srebrną rocznicę ślubu zaledwie na trzy dni przed ponownym przyjęciem jej do Rikshospitalet. To była choroba wątroby, która znowu powróciła. Ale doświadczyła tego dnia, długo rozmawialiśmy przed snem. Moja żona opuściła nas w nocy z 4 na 5 kwietnia 1954 roku. Dla mnie była to bardzo, bardzo duża strata. Właściwie dla nas wszystkich. Mój ojciec, który był zarazem jej wujem, bardzo ją kochał, powiedział Olav w wywiadzie przeprowadzonym w latach 80-tych. Byliśmy w środku życia, myśleliśmy, że zostało nam jeszcze dużo więcej czasu razem. Obchody srebrnej rocznicy ślubu były bardzo huczne. Podczas jednej z kolacji z tej okazji książę Olav wygłosił niezwykle wzruszające przemówienie skierowane do swojej ukochanej żony, którym wzruszył do łez wszystkich obecnych. Już następnego dnia Martha zapadła w śpiączkę, przebudziła się kilka dni później, jednak jej stan był bardzo ciężki i zmarła 5 kwietnia w wieku 53 lat.


Trumna z ciałem księżniczki Marthy znajduje się w królewskim mauzoleum w pałacu Akershus w Oslo. Posąg Marthy, wykonany przez Kirsten Kokkin, został postawiony w Norweskiej Ambasadzie w Waszyngtonie w 2005 roku. Jego kopię odsłonięto w parku zamkowym w Oslo w 2007 roku. Król Olav opłakiwał swoją żonę do końca życia. Trzy lata po jej śmierci zasiadł na tronie Norwegii. Kiedy królowa Maud zmarła w 1938 r., Martha miała być następną królową Norwegii. Jednak jej przedwczesna śmierć sprawiła, iż Norwegia czekała na kolejną królową do 1991 roku, kiedy to król Harald wstąpił na tron.

prezydenci Niemiec - Frank-Walter Steinmeier, Łotwy - Raimonds Vejonis, Estonii - Kersti Kaljulaid, Islandii - Gudni Johannesson, Ukrainy - Petro Poroszenko, Gruzji - Giorgi Margwelaszwili, przewodniczący Rady Europejskiej Donald Tusk i szef Komisji Europejskiej Jean-Claude Juncker. (http://www.tvn24.pl)

prezydenci Niemiec - Frank-Walter Steinmeier, Łotwy - Raimonds Vejonis, Estonii - Kersti Kaljulaid, Islandii - Gudni Johannesson, Ukrainy - Petro Poroszenko, Gruzji - Giorgi Margwelaszwili, przewodniczący Rady Europejskiej Donald Tusk i szef Komisji Europejskiej Jean-Claude Juncker. (http://www.tvn24.pl)

kungahuset

W poniedziałek na Zamku Królewskim odbyło się tradycyjne spotkanie informacyjne z rządem, aby dowiedzieć się więcej o bieżących sprawach państwa. Z kolei wczoraj para królewska i księżniczka Victoria spotkali się z Ministrem Spraw Zagranicznych, aby omówić zbliżającą się podróż pary królewskiej na IO i księżniczki Victorii na Igrzyska Paraolimpijskie. Król i Królowa mieli być w Korei Południowej od 17 do 25 lutego, z kolei księżniczka Victoria od 14 do 17 marca. Z powodu śmierci księcia Henrika obecność pary królewskiej na IO została przesunięta.

kungahuset

Z samego rana dwór królewski wydał oficjalne kondolencje:

Dwór królewski potwierdził również, że "ktoś ze Szwedzkiej Rodziny Królewskiej" pojawi się na pogrzebie 20 lutego. Jako, że para królewska zdecydowała się przesunąć obecność na Igrzyskach Olimpijskich jest wręcz pewne, że będą na pogrzebie. Równie możliwa jest obecność księżniczki Victorii czy księcia Carla Philipa (jego matką chrzestną jest w końcu królowa Margrethe).

Księżniczka Madeleine podzieliła się na swoim Facebook'u nowym zdjęciem swojej dwójki dzieci. Leonore i Nicolas w uroczych okularach przesyłają wszystkich najlepsze życzenia z okazji przypadających dzisiaj Walentynek. 

Rodzina jest już lub na dniach przyleci do Szwecji oczekiwać narodzin braciszka lub siostrzyczki Leonore i Nicolasa. To zdecydowanie uroczy akcent po smutnych informacjach jakie z samego rana wydał Duński Dwór Królewski.

Nigdy noszenie orderów i szarf nie jest przypadkowe. Każda część odznaczeń ma swoje miejsce, które nie może zostać zmienione z jakiegokolwiek powodu. Szarfę tradycyjnie (w większości krajów) nosi się na prawym ramieniu z orderem przypiętym na lewym biodrze i gwiazdą w talii lub klatce piersiowej. To na którym ramieniu nosi się szarfę zależy od kraju. Dla przykładu szarfę Orderu Serafinów tradycyjnie nosi się na prawym ramieniu z Orderem przypiętym na lewym biodrze. Poniżej księżna Sofia na bankiecie na cześć Prezydenta Islandii w styczniu. Księżna otrzymała swoje pierwsze zagraniczne odznaczenie - Order Sokoła Islandzkiego, szarfę tego orderu nosi się jednak na lewym ramieniu, nie zmienia to jednak położenia Orderu Serafinów na lewym biodrze, Order Sokoła Islandzkiego został również przypięty  na lewym biodrze nad Orderem Serafinów. Choć noszenie szarf może zmienić się ze względu na kraj ordery i gwiazdy zawsze przypina się z lewej strony.

Panie w Szwecji zawsze noszą Order Rodziny Królewskiej, czyli brosze z wizerunkiem monarchy na lewej piersi. Nie zmienia się to w zależności od przypięcia szarfy. Sposób przypinania dość ciężkich orderów i gwiazd jest tajemnicą pracownic dworu. W ostatnim czasie zdradzono, że często podkłada się dodatkową warstwę materiału w miejscu gdzie zostanie przypięte odznaczenie, aby mogło się utrzymać na dość cienkich i lekkich materiałach sukien oraz zwyczajnie ich nie uszkodzić.
Powyżej  możemy zobaczyć Madeleine, Sofię i Victorię. Panie nosiły oczywiście order Serafinów, a szarfę tradycyjnie odpięły ozdobnymi broszkami. W przypadku ostatniego bankietu na cześć Prezydenta Islandii księżna Sofia nie musiała przypinać ozdobnej broszki ze względu na Order Rodziny Królewskiej, który przy okazji podtrzymywał również szarfę. Bardzo często panie przypinają również mniejsze broszki z tyłu, aby szarfa lepiej się trzymała i nie zawadzała. 

Embed from Getty Images

Kolejnym ważnym pytaniem jest oczywiście, kiedy nosić jakie odznaczenia? Jeśli podczas bankietu/uroczystości nie ma zagranicznych gości z krajów, których odznaczenia posiadają członkowie rodziny królewskiej, tradycyjnie nosi się najwyższe krajowe odznaczenie. W przypadku Szwecji jest to więc Order Serafinów. Można również nosić inne krajowe odznaczenia, co robią jednak tylko mężczyźni. Jeśli jest to wizyta z zagranicy lub członek rodziny królewskiej odwiedza zagraniczny kraj oczywiście che uszanować gospodarzy. Dlatego też, jeśli już posiada lub otrzymał właśnie wysoki rangą order danego kraju właśnie to jego zakłada. Jeśli odznaczenia danego kraju nie posiada, zakłada najwyższe krajowe (ojczyste) odznaczenie jakie ma. 

Embed from Getty Images

Powyżej zdjęcia ze ślubu Victorii i Daniela. Goście noszą oczywiście odznaczenia szwedzkie. Król Albert i królowa Paola noszą Order Serafinów (król Belgów nosi łańcuch orderu Serafinów tak jak i nosił go król Carl Gustaf i książę Carl Philip). Co ciekawe i niestety nie wyjaśnione, również następcy tronów Willem Alexander i Felipe (obecni królowie) oraz książę Frederik nosili Ordery Serafinów! Nie zostało jednak określone dlaczego mogli nosić najwyższe szwedzkie odznaczenie. Możliwe więc, że chociaż oficjalnie dokumenty mówią o głowach państw mogą je otrzymać również bezpośredni Następcy Tronów. (tak jak i norweskie najwyższe odznaczenie, które mają następcy tronów) Maxima, Mary i Mette-Marit noszą Order Zakonu Gwiazdy Polarnej wraz z niebieskimi szarfami z żółtym wykończeniem na prawym ramieniu. Jako, że jest to ich najwyższe szwedzkie odznaczenie.  Zarówno Letizia z Hiszpanii jaki i Guillaume z Luksemburga nie posiadali szwedzkich odznaczeń w tamtym czasie (przypuszczam, że nadal nie posiadają, w przeciągu ostatnich siedmiu lat nie było wizyty państwowej z tych państw do Szwecji, ani Szwecji do tych państw) dlatego też nosili najwyższe odznaczenia swoich państw.

Wcześniej już wspominany król Albert II nie nosił szarfy orderu Serafinów, a jedynie łańcuch, tak samo postąpił król Harald z Norwegii. Zdecydował się założyć łańcuch Orderu Serafinów, co pozwoliło mu założyć szarfę Orderu św. Olafa z Norwegii. Najprościej mówiąc noszenie łańcucha zwalnia z noszenia szarfy (na ślubie Victorii zrobili tak król Carl Gustaf, książę Carl Philip i król Albert z Belgii - nosili tylko łańcuchy) lub pozwala na noszenie szarfy innego odznaczenia na przykład najwyższego rangą orderu własnego kraju (co zrobił król Harald). W pasie norweski monarcha nosił oczywiście gwiazdy Orderu Serafinów oraz Orderu św. Olafa. W ciekawy sposób szarfę orderu Serafinów nosił król Grecji Constantin. Jest to  rzadko wykorzystywany sposób noszenia szarfy, ale jak najbardziej poprawne.

Ułożenie orderów nigdy nie jest przypadkowe. Tradycyjnie określa się je według rangi odznaczenia. Ordery otrzymuje się najczęściej przy okazji podróży zagranicznych i są one darowane w trakcie oficjalnej wymiany prezentów. W wielu krajach moment wymiany prezentów ma charakter oficjalny, w Szwecji jest to jednak okazja prywatna - nie ma na nią wstępu prasa. Ilość posiadanych orderów zależy od ilości okazji podczas, których można je otrzymać, czyli na przykład tego w ilu wizytach państwowych uczestniczył członek rodziny królewskiej czy głowa państwa. Oczywiście nie przy każdej wizycie państwa nadają ordery swoim gościom, czy goście swoim gospodarzom. 

Powyżej urodziny króla Haralda i królowej Sonji w maju ubiegłego roku. Na uroczystym bankiecie goście nosili odznaczenia. Zarówno szwedzka para królewska, księżniczka Victoria i książę Carl Philip mają na sobie Order św. Olafa z Norwegii, z kolei książę Daniel i księżna Sofia Order Serafinów, jako, że nie mieli jeszcze okazji do otrzymania norweskich odznaczeń.

Członkowie rodziny królewskiej zaczynają nosić ordery po wejściu do rodziny królewskiej za sprawą ślubu lub po osiągnięciu pełnoletności. Chociaż wnuki pary królewskiej otrzymują order Serafinów w dniu swoich chrztów nie noszą ich, aż do momentu osiągnięcia pełnoletności. Jest to jednak symboliczne, przyjmuje się bowiem, że wraz z osiągnięciem pełnoletności rozpoczynają pełnienie oficjalnych obowiązków i zaczynają uczestniczyć w oficjalnych uroczystościach. Księżniczka Victoria po raz pierwszy (po swoim chrzcie) nosiła Order Serafinów przy okazji uroczystości z okazji swoich 18 urodzin. Możemy więc przypuszczać, że podobna uroczystość odbędzie się kiedy Estelle osiągnie pełnoletniość. Wówczas (jeśli jej mama będzie już królową, nie wiadomo jak to będzie wyglądać, jeśli monarchą będzie nadal Carl XVI Gustaf) księżniczka Estelle powinna wystąpić po raz pierwszy w oficjalnym przemówieniu do rządu i narodu. Księżniczka Madeleine miała skromniejsze uroczystości urodzinowe. Odbył się uroczysty odbiór prezentów i księżniczka wygłosiła swoje pierwsze przemówienie skierowane głównie do jej taty jako głowy państwa. Nie nosiła jednak orderów, okazję do tego po raz pierwszy miała dopiero przy okazji bankietu w jakim po raz pierwszy uczestniczyła.  

Książęca rodzina skorzystała z kilku dni wolnego i udała się na narty do Åre. W czwartek Victoria i Daniel z dziećmi zostali zauważeni w Östersund. Okazuje się, że czwórka była w drodze na krótki wypad na narty, najprawdopodobniej z Andreą Brodin i Cedricem Notz. Para jest co prawda najbliższymi przyjaciółmi Madeleine i Christophera, jednak jest również często widywana z Victorią i Danielem.

Niedługo późnej rodzina została zauważona w Västra Björnen. Sarah Andersson, która zrobiła im zdjęcie powiedziała Expressen: Byliśmy w tym samym miejscu na lunchu, a potem wylądowaliśmy za nimi na wzgórzu. Mały książę miał na sobie narty i stał pomiędzy nogami Daniela również Estelle była na nartach bez patyków. Fajnie było zobaczyć, że uczą dzieci jeździć na nartach. Później czwórka przeniosł się do przyjaznego dzieciom obszaru Björnen. Sarah Andersson mówi, że rodzina była sama podczas jazdy na artach i na lunchu. Teraz mogę mówić przeciwko samej sobie, ponieważ zrobiłam zdjęcie, ale oni byli w stanie być sami. Nikt nie podchodził do nich i nie przeszkadzał im.

 kungahuset

Victoria i Daniel mają kilka ulubionych miejsc w których spędzają czas w trakcie krótkich, zimowych wypadów. Najczęściej wybierają jeden z ośrodków narciarskich w Norwegii i przy okazji spędzają kilka wspólnych dni z księciem Haakonem i księżną Mette-Marit oraz ich dziećmi. Victoria i Daniel witali Nowy Rok w norweskim Trisil w 2013 i 2015 roku. Z kolei 2014 rok cała rodzina królewska powitała w Cervini we Włoszech. Wówczas Estelle po raz pierwszy założyła narty i z pomocą taty uczyła się na nich jeździć. Niestety tamten urlop skończył się dość niefortunnie dla Victorii, która złamała nogę. Ponadto regularnie, każdego roku Victoria i Daniel wybierają się na krótkie, najczęściej weekendowe wypady do szwedzkich ośrodków narciarskich, właśnie takich jak Åre.

Cała rodzina królewska uwielbia spędzać czas na stoku. Książę Sverre-Magnus z Norwegii zażartował w ubiegłym roku pytając swoją ciocię, księżniczkę Victorię: dlaczego Szwedzi są tacy słabi w jeździe na nartach? Jednak, czy na pewno Szwedzi i rodzina królewska nie jeżdżą dobrze? Zarówno król jak i trójka jego dzieci i synowa, księżna Sofia, kilka razy brali udział w tradycyjnym wyścigu Wazów na nartach. Poza tym, nie zapominajmy, że Victoria jest licencjonowanym instruktorem jazdy na nartach i uczyła wszystkie dzieci swoich przyjaciół, a teraz także Estelle i Oscara. Książę Daniel spędzał kilka razy czas na stoku razem z dziećmi mającymi ferie w ramach projektu Prins Daniel Fellowship, jednak w rozmowie z prasą przyznał, że w rodzinie najlepiej na nartach jeżdżą król i Victoria.

Już jutro książęca rodzina musi być z powrotem w Sztokholmie. Victoria ma bowiem towarzyszyć królowi w spotkaniu informacyjnym z rządem.